Di ko malaman kung bakit ang tagal ko ng pinakikinggan itong kantang ito pero hindi ko sya makuhang tanggalin sa utak ko ... alam kong dapat ko siyang iyakan ... pero sinasabi lang sa akin ng kanta ng paulit ulit ... "lumaban ka, lumaban ka"

Wag ka munang magalit
Ako sana’y pakinggan
Di ko balak ang ika’y saktan
Hindi ikaw ang problema
Wala akong iba
Di tulad ng iyong hinala

Sarili ay di maintindihan
Hindi ko malaman, ano ba ang dahilan
Ng pansatamantalang paghingi ko ng kalayaan
Minamahal kita, pero kelangan ko lang mag-isa

Wag mong isipin na hindi ka na mahal
Sarili ko’y hahanapin ko lang
At ang panahon at ang oras ng aking pagkawala
Ay para rin sa ating dalawa

Wag ka sanang lumuha
Sana’y intindihin
Ito ang dapat nating gawin
Upang magkakilala pa
At malaman kung tayo
Ay para sa isa’t isa

Wag mong pigilin ang damdamin
Sa aking pagkawala, makahanap ka bigla ng iba
Ngunit pakakatandaan
Na mahal pa rin kita, pero kelangan ko lang mag-isa

Sarili ay di maintindihan
Hindi ko malaman, ano ba ang dahilan
Ng pansatamantalang paghingi ko ng kalayaan
Minamahal kita, pero kelangan ko lang mag-isa

for a week now i have been listening to the same song ...

I need to put my feeling into words but it would take me forever to express everything that is happening to me right now. I am now trying to be on my own, maybe this time i might answer the the ultimate question of all ... "How can I get rid of this pain" ...

My life's a mess right now, especially now ...

I keep on telling myself that I need to get rid of this pain but i just really can't.

I need to learn a lot of things, i need to learn how to forget because its always part of forgiving. I can still feel the anger, even though a lot of people say that the main reason why i am having this is because I'm still hanging on to it.

MY GOD ... I am doing the best i can to fucking take it out of my mind ... FUCK ...

Now ....

I just really miss her ...