Tiwala

Nagsisimula ako ngayon ng bago ... ibibigay ko na ulit ang isang bagay na ayaw kong ibigay dahil ang sakit kapag binigay ito ...

Eto n lang siguro masasabi ko ...

kung lolokohin mo ko, wag mo na lang sabihin sa akin at wag kang papahuli, wag ka rin masyadong halata ....

paniniwalaan ko lahat ng sasabihin mo kahit na sabihin mong wala kang kasama kahit meron ...

Kung may sasabihin ka lang sa akin na hindi ko magugustuhan, wag mo na lang sabihin sa akin, sabihin mo na lang kung ayaw mo na, o kung may nahanap ka ng iba ....

Hindi ko pipiliting tanungin kung saan ka pupunta at kung sinong kasama mo, kung ayaw mong sabihin sa akin, magsinungaling ka na lang ...

Kapag may nalaman ako galing sa iba o dahil makulit ako at nagimbistiga, kung totoo tumahimik ka na lang pero kung hindi totoo, sabihin mo sa akin yung totoo ...

Ngayon, nakikita ko na yung importansya ng pagsisinungaling ... kung ganito ang gusto mo sige yun ang ibibigay ko sayo ...

Sana wag mong baligtarin na ako ang gumagawa ng mga ganito, alam kong yan ang tumatakbo sa utak mo ngayon ... at alam kong nagiisip ka na ring gumanti ...

Ayaw kong depenshan ang sarili ko pero, never kong inisip na gantihan ka, at never akong gumanti ... Kung may kausap man akong iba, o nagcoconfide sa iba, yun eh dahil mahina rin ako, di ko kayang ipunin yun lahat sa dibdib ko ... at kung nagkapalit tayo ng sitwasyon, malamang nangyari rin yun sa akin ... pero mahal kita ... mahal na mahal ...

Pinipilit ko ng magbago ... At medyo nagkakaron na ng improvement ... Kelangan ko lang pa lang magbasa ng email para lang matauhan ... now im trying to understand ... pero it still hurts i must admit ... this will never go away ... hihintayin ko na lang ang time na tatawanan ko na lang ang lahat ...

Mahal kita ... hindi magbabago yun ... kung mahal mo ko ... then wala tayong problema ... kung gusto mong maglaro ... walang problema sa akin yun, magsinungaling ka na lang sa akin ... ayoko ng masaktan ... ayoko ng umiyak ... ayoko ng umiyak ...